شبیه برگ جدا از درخت بر کف باغ
نه وصل حال مرا خوب می کند نه فراق
نشد همای سعادت نصیب شانه من
شدم مترسک و بر دوش من نشسته کلاغ
نه اینکه راضی از این حال و روز باشم، نه
صبور گشته ام از بس که طاقتم شده طاق
دلم در آتش غم شد به سختی فولاد
دگر نمی شکند هر چه هم ببیند داغ
نه اسم کوچک من را لبی صدا کرد و
نه غیر سایه ام از من کسی گرفته سراغ
در انتهای دلت خاک می خورد امروز
همان کسی که برای تو بود چشم و چراغ
درباره این سایت